Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

a posteriori

  • 1 a posteriori

       por deducción, por experiencia; tras examen; una vez conocido el asunto de que se trata
       ◘ Dijo que la tela era de mala calidad a posteriori, cuando vio que al lavarla había encogido.
       ◘ Loc. lat. que significa literalmente 'por lo que viene después'. En el ámbito de la filosofía, se emplea para referirse al conocimiento inductivo, esto es, al que se adquiere a partir de la experiencia, ascendiendo de los efectos a las causas: " El conocimiento puede ser a priori o a posteriori. El primero es el que no funda su validez en la experiencia; el segundo es el que se deriva de ella" (Marías Filosofía [Esp. 1941-70]). En la lengua general significa 'con posterioridad a un hecho o una circunstancia determinados': " Cambió las reglas de juego a posteriori" ( Tiempo [Col.] 4.9.97); " Sus lamentaciones a posteriori son tan válidas como inútiles" ( Rumbo[R. Dom.] 20.10.97). Se opone a a priori. [RAE: Diccionario panhispánico de dudas. Madrid: Santillana, 2005, p. 58 p. 58]

    Locuciones latinas > a posteriori

  • 2 A posteriōri

    "Из последующего"; исходя из опыта, на основании опыта.
    В логике - умозаключение, делаемое на основании опыта", ср. A priōri
    "Объективное научное познание, - говорит И. Дицген в своем сочинении "Сущность головной работы" (нем. изд. 1903 г.), - ищет причин не в вере, не в спекуляции, а в опыте, в индукции, не a priori, а a posteriori". (В. И. Ленин. Материализм и эмпириокритицизм.)
    По моему мнению, "Библиотека для чтения" доказала практически, a posteriori и, следовательно, несомненно, что у нас нет литературы, ибо, имея все средства, она ни в чем не успела. Это не ее вина; ибо
    Как можно, чтобы мерзлый пар
    Среди зимы рождал пожар. [ Неточная цитата из оды М. В. Ломоносова "Вечернее размышление о Божьем величии". - авт. ] (В. Г. Белинский, Литературные мечтания (Элегия в прозе).)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > A posteriōri

  • 3 ARGUMENTUM A POSTERIORI

    a posteriori argument - апостериорный аргумент; вывод от последующего к предшествующему, от следствия к причине (Оккам). Равнозначно quia в более позднем употреблении.

    Латинские философские термины > ARGUMENTUM A POSTERIORI

  • 4 ARGUMENTUM A POSTERIORI (A POSTERIORI ARGUMENT)

    апостериорный аргумент; вывод от последующего к предшествующему, от следствия к причине (У. Оккам). Равнозначно quia в более позднем употреблении.

    Латинский словарь средневековых философских терминов > ARGUMENTUM A POSTERIORI (A POSTERIORI ARGUMENT)

  • 5 A posteriori

    исходя из опыта, на основании опыта

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > A posteriori

  • 6 A posteriori

    From what comes after. Inductive reasoning based on observation, as opposed to deductive, or a priori

    Latin Quotes (Latin to English) > A posteriori

  • 7 A priōri

    "Из предыдущего", на основании ранее известного.
    В логике - умозаключение, основанное на общих положениях, принимаемых за истинные, ср. A posteriōri
    В политике как истые пруссаки - ибо они [ жители Вупперталя ] находятся под прусским владычеством - они a priori решительно враждебны всякому либерализму, но все это, пока его величеству угодно сохранять им кодекс Наполеона, ибо с его отменой исчез бы и весь их патриотизм. (Ф. Энгельс, Письма из Вупперталя.)
    "Логика хвастается тем, что она a priori выводит природу и историю. Но природа и история тем велики, что они не нуждаются в этом, еще более - они сами выводят логику a posteriori", сказал я... (А. И. Герцен - Н. П. Огареву и Н. М. Сатину, 1.-10.I 1845.)
    Белинский задался целью найти объективные основы для критики художественных произведений и поставить эти основы в связь с логическим развитием абсолютной идеи. Эти искомые объективные причины он нашел в некоторых законах изящного, которые в значительной степени были построены им (и его учителем) a priori без достаточно внимательного отношения к ходу исторического развития искусства. (Г. В. Плеханов, Литературные взгляды В. Г. Белинского.)
    Посмотрим, чем же оправдывается точка зрения ученых, применяющих к физиологическим задачам метод физических наук. Она верна и a priori, т. е. с общей, логической точки зрения, оправдывается и a posteriori - всею историей науки. (К. А. Тимирязев, Витализм и наука.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > A priōri

  • 8 prior

       - Lebaigue P. 998 et P. 999. [st1]1 [-] prĭŏr, n. prĭŭs, ōris (rac. pris), compar. dont primus est le superl. a - le plus en avant [en parl. de deux].    - prioribus pedibus, Nep. Eum. 5, 5: avec les pieds de devant. --- cf. Plin. 11, 131.    - avec quam: plus en avant que. --- Sall. J. 85, 12; Tac. An. 15, 20. b - le premier de deux, précédent, antérieur.    - aliquem aedilem priorem facere, Cic. Pis. 2: élire qqn édile le premier.    - priore nocte, Cic. Cat. 1, 8: la nuit précédente.    - prioribus comitiis, Cic. Planc. 54: dans les comices précédents.    - priore loco causam dicere, Cic. Quinct. 32: plaider le premier.    - posteriori superius non jungitur, Cic. Ac. 2, 14, 44: le second est joint au premier.    - [attrib.] prior occupavit, Caes. BC. 1, 66, 4: il occupa le premier. --- cf. Caes. BC. 1, 82.    - [subst] priores, um: les prédécesseurs, les devanciers, les ancêtres.    - more priorum, Ov. M. 10, 218: conformément à la coutume des anciens.    - abiturus illuc quo priores abierunt, Phaedr. 3, 26: destiné à aller là où tes ancêtres sont allés.    - cf. Virg. En. 3, 693 ; Ov. M. 15, 146 ; Sen. Ep. 52, 7. c - supérieur, plus remarquable.    - cf. Sall. J. 10, 7; 96, 3 ; Liv. 27, 8, 6.    - prius potiusque est avec inf. Liv. 36, 7, 6: il est meilleur et préférable de.    - cf. Liv. 8, 29, 9 ; 39, 47, 4.    - nihil prius habere quam + inf.: n’avoir rien de plus pressé (de plus important) que de.    - neque prius, neque antiquius quidquam habuit, quam ut dimitteret... Vell. 2, 52, 4: il n'eut rien de plus pressé et de plus à coeur que de licencier...    - si vocem haberes, nulla prior ales foret, Phaedr. 1, 13: si tu avais de la voix, aucun oiseau ne te serait supérieur.    - neque ullam aliam priorem curam habuit, quam ut... Liv.: il n'eut rien tant à coeur que de...    - nil ait esse prius, melius nil caelibe vita, Hor. Ep. 1, 1 88: il dit que rien ne vaut la vie de célibataire.    - prior quam pater: supérieur à son père.    - prior patre: supérieur à son père. [st1]2 [-] Prĭŏr, ōris, m.: le premier de deux, l'ancien.    - Dionysius prior, Nep. Dion. 1, 3: Denys l'Ancien.
    * * *
       - Lebaigue P. 998 et P. 999. [st1]1 [-] prĭŏr, n. prĭŭs, ōris (rac. pris), compar. dont primus est le superl. a - le plus en avant [en parl. de deux].    - prioribus pedibus, Nep. Eum. 5, 5: avec les pieds de devant. --- cf. Plin. 11, 131.    - avec quam: plus en avant que. --- Sall. J. 85, 12; Tac. An. 15, 20. b - le premier de deux, précédent, antérieur.    - aliquem aedilem priorem facere, Cic. Pis. 2: élire qqn édile le premier.    - priore nocte, Cic. Cat. 1, 8: la nuit précédente.    - prioribus comitiis, Cic. Planc. 54: dans les comices précédents.    - priore loco causam dicere, Cic. Quinct. 32: plaider le premier.    - posteriori superius non jungitur, Cic. Ac. 2, 14, 44: le second est joint au premier.    - [attrib.] prior occupavit, Caes. BC. 1, 66, 4: il occupa le premier. --- cf. Caes. BC. 1, 82.    - [subst] priores, um: les prédécesseurs, les devanciers, les ancêtres.    - more priorum, Ov. M. 10, 218: conformément à la coutume des anciens.    - abiturus illuc quo priores abierunt, Phaedr. 3, 26: destiné à aller là où tes ancêtres sont allés.    - cf. Virg. En. 3, 693 ; Ov. M. 15, 146 ; Sen. Ep. 52, 7. c - supérieur, plus remarquable.    - cf. Sall. J. 10, 7; 96, 3 ; Liv. 27, 8, 6.    - prius potiusque est avec inf. Liv. 36, 7, 6: il est meilleur et préférable de.    - cf. Liv. 8, 29, 9 ; 39, 47, 4.    - nihil prius habere quam + inf.: n’avoir rien de plus pressé (de plus important) que de.    - neque prius, neque antiquius quidquam habuit, quam ut dimitteret... Vell. 2, 52, 4: il n'eut rien de plus pressé et de plus à coeur que de licencier...    - si vocem haberes, nulla prior ales foret, Phaedr. 1, 13: si tu avais de la voix, aucun oiseau ne te serait supérieur.    - neque ullam aliam priorem curam habuit, quam ut... Liv.: il n'eut rien tant à coeur que de...    - nil ait esse prius, melius nil caelibe vita, Hor. Ep. 1, 1 88: il dit que rien ne vaut la vie de célibataire.    - prior quam pater: supérieur à son père.    - prior patre: supérieur à son père. [st1]2 [-] Prĭŏr, ōris, m.: le premier de deux, l'ancien.    - Dionysius prior, Nep. Dion. 1, 3: Denys l'Ancien.
    * * *
        Prior, et hoc prius, Comparatiuum, non solum ad duos, sed etiam ad plures referri potest. Plaut. Premier.
    \
        Nos priores ibimus. Plaut. Nous irons les premiers.
    \
        Quam priore libro praecepimus. Columel. Au premier livre, ou Au livre precedent.
    \
        Priora tempora. Plin. iun. Les temps par ci devant.
    \
        Priores nostri, Id est maiores. Plin. iun. Noz majeurs et ancestres.
    \
        In priora et terga discurrunt. Plin. Devant et derriere.

    Dictionarium latinogallicum > prior

  • 9 a priori

       antes de toda deducción; antes de todo examen; antes de examinar el asunto de que se trata
       ◘ A priori no me parece un mal negocio, pero tengo que analizarlo más detenidamente.
       Loc. lat. que significa literalmente 'por lo que precede'. En el ámbito de la filosofía, se emplea para referirse al conocimiento deductivo, esto es, al que se adquiere independientemente de la experiencia, yendo de las causas a los efectos y de lo universal a lo particular: " El conocimiento puede ser a priori o a posteriori. El primero es el que no funda su validez en la experiencia; el segundo es el que se deriva de ella" (Marías Filosofía [Esp. 1941-70]). En la lengua general significa 'con anterioridad a un hecho o a una circunstancia determinados': " No podemos descartarlo a priori" (Volpi Klingsor [Méx. 1999]); " Quiso evitar " juicios a priori"" ( Mundo[Esp.] 29.4.96). Se opone a a posteriori. [RAE: Diccionario panhispánico de dudas. Madrid: Santillana, 2005, p. 59]

    Locuciones latinas > a priori

  • 10 posterior

    ius [compar. к posterus ]
    1) задний (pedes priores et posteriores PM)
    2) (по)следующий, ближайший ( pars voluminis VP)
    paria esse debent posteriora superioribus C — последующие элементы (фразы) должны находиться в соответствии с предшествующими
    tempore p. Slболее поздний
    4) менее важный, менее значительный
    5) поздн. (филос.) более поздний, апостериорный
    cognitio a posteriori — познание «ab effectibus ad causas», впосл. «ex phaenomenis» из явлений, т. е. на основании опыта

    Латинско-русский словарь > posterior

  • 11 "Из последующего"

    = Исходя из опыта, = На основании опыта

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > "Из последующего"

  • 12 Исходя из опыта

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Исходя из опыта

  • 13 informatio

    īnfōrmātio, ōnis, f. (informo), die Bildung, a) durch Unterricht, α) der Unterricht, die Unterweisung, Belehrung, ad eruditionem informationemque nostram, Augustin. epist 12 extr.: ad informationem eorum, qui etc., Vulg. 1. Timoth. 1, 16. – β) die erlangte Bildung, o praeclara informatio doctrinarum, o herrliche Weltweisheit! Amm. 29, 2, 18. – b) durch Darlegung, die Darlegung, Erläuterung, Deutung, verbi, des W. (auf das es ankommt), Cic. part. or. 102. – u. als rhet. Fig. = χαρακτερισμός (s. charactērismos), Auct. de schem. dian. 10. p. 72, 31 H. – c) das Bild in der Vorstellung, α) die im Geiste a priori (ursprünglich) vorhandene Vorstellung, antecepta animo quaedam inf., Cic. de nat. deor. 1, 43: in animo insita inf. quaedam dei, ibid. 1, 100. – β) das aus der objektiven Erkenntnis hervorgehende Bild, die a posteriori vorhandene Vorstellung, unius verbi imagine totius sententiae inf., die Vorstellung von einem vollständigen Gedanken unter dem Bilde eines einzigen Wortes, Cic. de or. 2, 358.

    lateinisch-deutsches > informatio

  • 14 informo

    īn-fōrmo, āvī, ātum, āre, eine Gestalt geben, bildend gestalten, formen, bilden, I) eig.: ingentem clipeum, Verg.: his informatum manibus iam parte politā fulmen erat, unter ihren (der Zyklopen) Händen befand sich ein Blitz noch in Arbeit, der schon zum Teil geglättet war, Verg.: cera informat Martem castamve Minervam, Plin. ep. (in Versen): quartā hebdomade caput et spina, quae est in dorso, informatur (bildet sich), Varro bei Gell. 3, 10, 7: sarmentis conexus velut funis informabitur in eam crassitudinem, ut etc., Colum.: quae (areae) sic informandae sunt (sind (anzulegen), Colum. – II) übtr.: a) organisch bilden, animus a natura bene informatus, wohl organisiert, Cic. de off. 1, 13. – b) durch Unterweisung (Unterricht) bilden, befähigen, abrichten, unterrichten, eae artes, quibus aetas puerilis ad humanitatem informari solet, Cic. Arch. 4: informat ad hoc adumbratum indicium filium, Cic. Sull. 52. – c) durch die Darstellung ein Bild (Ideal) von etw. ausstellen, etw. entwerfen, einleiten, darstellen, schildern, oratorem, Cic. u. Quint.: causam, Cic.: non nominatim, sed generatim proscriptionem, Cic.: mit folg. indir. Fragesatz, haec erunt de corpore animoque dicenda, quibus quasi informatum sit, quid hominis natura postulet, Cic. – d) in der Vorstellung bilden, α) a priori bilden; dah. informatum esse, im Geiste sich gebil det-, gestaltet haben, als Bild (Vorstellung, Idee) ursprünglich liegen, Cleanthes quidem noster quattuor de causis dixit in animis hominum informatas deorum esse notiones, Cic. de nat. deor. 2, 13: quod ita sit informatum anticipatumque mentibus nostris, ut homini, cum de deo cogitet, forma occurrat humana, weil die Vorstellung und vorgefaßte Idee in unserem Verstande liege, Cic. de nat. deor. 1, 76. – β) a posteriori in der Vorstellung bilden, sich denken, sich vorstellen, neque sapientem neque Stoicorum civitatem, Tac. dial.: informari cogitatione, in der Phantasie sich bilden (entstehen), Cic.: eos (deos) ne coniecturā quidem informare posse, Cic.: petitorum haec est adhuc informata cogitatio, so habe ich mir bis jetzt meine Ansicht über die Bewerber gebildet, Cic.

    lateinisch-deutsches > informo

  • 15 iungo

    iungo, iūnxī, iūnctum, ere (β jug, altind. yunákti, verbindet; griech. ζυγ in ζεύγνυμι, ζυγόν), verbinden, vereinigen, zusammenfügen, z usammenknüpfen, I) eig.: A) im allg.: res inter se, Cic.: uniones inter se, Sen.: alqd cum alqa re, Cic.: dextram dextrae, Verg.: libellum epistulae, beifügen, Plin. ep.: equum equo, ein Pf. auf das andere antreiben, Caes.: naves, carros, aneinander befestigen, -spannen, Caes.: membra, wieder zusammenfügen, Ov.: crescendo iungi, zusammenwachsen, Ov.: iungi umero, lateri alcis, sich anschließen an usw., Ov.: est pes cum pede iunctus, Fuß schließt sich an Fuß, Ov. – iungit oscula, küßt sie, Ov.: iungunt oscula, sie küssen sich, Petron. – iuncta facere, verbinden, Cic.: fluvium ponte iungere, eine Brücke über den Fluß schlagen, einen Fluß überbrücken (griech. ζευγνύνκι), Liv.: amnem ponte iungere, Curt.: so auch pontem, Tac.: quotiens concretus gelu Danuvius iunxerat ripas, Flor.: fossas saltu, darüberspringen, Stat.: gradus, zusammen gehen, Sil.: cursum equis, gleichen Lauf mit den Pf. halten, Liv.: ostia, verschließen, zumachen, Iuven. – refl., iungere castris, sich mit dem L. verbinden, Verg. Aen. 10, 240.

    B) insbes.: 1) anspannen, a) Tiere = anschirren, equos ad currum, Plin., od. curru (Dat.), Verg.: camelos ad currum, Lampr.: canes quaternos ad currum, Lampr.: iungentur gryphes equis, Verg. – m. bl. Acc., equos, Lucr. u.a.: sibi et leones et tigres, Lampr.: oft im Partiz., iuncti boves, ein Ochsengespann, Ov. u. Tac.: so auch iuncta iuga, Cato; u. iuncta iuga bina, zwei Gespanne, Ov.: iuncti cycni, iunctae columbae, Ov.: iunctis iumentis od. bl. iunctis vehi, auf einem Zweigespann, im Wagen fahren, Nep. u. Plin. ep. – b) einen Wagen usw. = bespannen, raeda equis iuncta, Cic.: currus albis equis iunctus, Liv.: iunctum vehiculum, Liv. u.a. – 2) Wunden usw. heilend verbinden = sich schließen machen, heilen, vulnera, Scrib. Larg. u. Stat.: orae iunctae, Cels. – 3) liebend verbinden = Beischlaf halten, corpus, u. absol., Lucr. u. Ov. – 4) räumlich zusammenstoßen lassen, fundos, zusammenkaufen, Petron.: longos fines agrorum, Lucan. – im Passiv medial (v. Örtl.) = an einen Ort usw. anstoßen, angrenzen, ihm nahe liegen, Taurus montibus iungitur, Curt.: silvae campo iunctae, Curt.: Italia Dalmatis iuncta, Vell.: Iano loca iuncta, Ov.: hortulus, qui Academiae iunctus fuit, Apul.: poet., iuncta aquilonibus Arctos (= Nordpol), Ov. – u. dah. 5) zeitlich verbinden, aneinanderreihen, unmittelbar folgen lassen, noctem diei plerumque, Val. Max.: diei noctem pervigilem, Iustin.: somnum morti, Petron.: consularem praetextam praetoriae, Vell.: consilio belli bellum, Vell.: iunge puer cyathos, Stat.: laborem, nicht unterbrechen, Plin. ep. – 6) als milit. t. t. = Truppen miteinander vereinigen, zueinanderstoßen lassen, sibi exercitum, Vell.: socia arma Rutulis, Liv.: alcis castris sua, Vell.: si Hannibali Asdrubal iunctus esset, Liv.

    II) übtr.: A) im allg.: iunget vix tria verba, zusammenreimen = vorbringen, Mart.: cum hominibus nostris consuetudines, amicitias, res rationesque iungebat, Cic.: iuncta cum viribus ars, Ov. – m. bl. Abl., quae quo maior est vis, hoc est magis probitate iungenda summāque prudentiā, Cic.: improbitas scelere iuncta, Cic.: insania iuncta stultitiā, Cic. – m. Dat., priori posterius, posteriori superius non iungitur, Cic.: indignatio iuncta conquestioni, Cic.

    B) insbes.: 1) in Liebe verbinden, vermählen, alqm secum matrimonio, Liv., od. in matrimonio, Curt.: alqm alci, Ov.: torus iunxit te mihi, Ov.: i. filios, Treb. Poll.: refl. se iungere u. medial iungi, sich verbinden, sich vermählen, se alci, Ov. u.a.: iungi cum impari, Liv.: iungere amanti, Ov.: columbae in amore iunctae, Prop.: übtr., iuncta vitis ulmo, Ov. – amores, Tibull. – 2) durch Verwandtschaft, Wahlverwandtschaft, Freundschaft verbinden, se ad alqm, Cic.: Rosianum artissimo vinculo tua in me beneficia iunxerunt, Plin. ep. – oft im Partiz., a sanguine materno iunctus, Ov.: amicitiā vetustā puer puero iunctus, Ov.: ab usu modico tibi iunctus, Ov.: amici iuncti, Hor. – u. ein Verwandtschafts- usw. Bündnis knüp fen, schließen, affinitatem cum alqo, Liv.: amicitiam cum alqo, Cic. – 3) politisch verbinden, u. zwar refl. se iung. od. medial iungi, sich mit jmd. verbinden, sich an jmd. anschließen, se alci, Eutr.: se contra Romanos Tuscis Samnitibusque, Eutr.: foedere od. societate alci iungi, Liv. – u. ein Bündnis usw. knüpfen, schließen, foedus, pacem, Liv. – 4) Wörter gramm. od. rhet. verbinden, a) als gramm. t. t. = aus zwei Wörtern eins zusammensetzen, iungitur (verbum) ex corrupto et integro, ut malevolus, Quint. 1, 5, 68: so iuncta verba, Cic. or. 186; part. or. 53. – b) als rhet. t. t., die Wörter wohlklingend verbinden, verba in textu iungantur, Quint. 9, 4, 13.

    lateinisch-deutsches > iungo

  • 16 informatio

    īnfōrmātio, ōnis, f. (informo), die Bildung, a) durch Unterricht, α) der Unterricht, die Unterweisung, Belehrung, ad eruditionem informationemque nostram, Augustin. epist 12 extr.: ad informationem eorum, qui etc., Vulg. 1. Timoth. 1, 16. – β) die erlangte Bildung, o praeclara informatio doctrinarum, o herrliche Weltweisheit! Amm. 29, 2, 18. – b) durch Darlegung, die Darlegung, Erläuterung, Deutung, verbi, des W. (auf das es ankommt), Cic. part. or. 102. – u. als rhet. Fig. = χαρακτερισμός (s. characterismos), Auct. de schem. dian. 10. p. 72, 31 H. – c) das Bild in der Vorstellung, α) die im Geiste a priori (ursprünglich) vorhandene Vorstellung, antecepta animo quaedam inf., Cic. de nat. deor. 1, 43: in animo insita inf. quaedam dei, ibid. 1, 100. – β) das aus der objektiven Erkenntnis hervorgehende Bild, die a posteriori vorhandene Vorstellung, unius verbi imagine totius sententiae inf., die Vorstellung von einem vollständigen Gedanken unter dem Bilde eines einzigen Wortes, Cic. de or. 2, 358.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > informatio

  • 17 informo

    īn-fōrmo, āvī, ātum, āre, eine Gestalt geben, bildend gestalten, formen, bilden, I) eig.: ingentem clipeum, Verg.: his informatum manibus iam parte politā fulmen erat, unter ihren (der Zyklopen) Händen befand sich ein Blitz noch in Arbeit, der schon zum Teil geglättet war, Verg.: cera informat Martem castamve Minervam, Plin. ep. (in Versen): quartā hebdomade caput et spina, quae est in dorso, informatur (bildet sich), Varro bei Gell. 3, 10, 7: sarmentis conexus velut funis informabitur in eam crassitudinem, ut etc., Colum.: quae (areae) sic informandae sunt (sind (anzulegen), Colum. – II) übtr.: a) organisch bilden, animus a natura bene informatus, wohl organisiert, Cic. de off. 1, 13. – b) durch Unterweisung (Unterricht) bilden, befähigen, abrichten, unterrichten, eae artes, quibus aetas puerilis ad humanitatem informari solet, Cic. Arch. 4: informat ad hoc adumbratum indicium filium, Cic. Sull. 52. – c) durch die Darstellung ein Bild (Ideal) von etw. ausstellen, etw. entwerfen, einleiten, darstellen, schildern, oratorem, Cic. u. Quint.: causam, Cic.: non nominatim, sed generatim proscriptionem, Cic.: mit folg. indir. Fragesatz, haec erunt de corpore animoque dicenda, quibus quasi informatum sit, quid hominis natura postulet, Cic. – d) in der Vorstellung bilden, α) a priori bilden; dah. informatum esse, im Geiste sich gebil-
    ————
    det-, gestaltet haben, als Bild (Vorstellung, Idee) ursprünglich liegen, Cleanthes quidem noster quattuor de causis dixit in animis hominum informatas deorum esse notiones, Cic. de nat. deor. 2, 13: quod ita sit informatum anticipatumque mentibus nostris, ut homini, cum de deo cogitet, forma occurrat humana, weil die Vorstellung und vorgefaßte Idee in unserem Verstande liege, Cic. de nat. deor. 1, 76. – β) a posteriori in der Vorstellung bilden, sich denken, sich vorstellen, neque sapientem neque Stoicorum civitatem, Tac. dial.: informari cogitatione, in der Phantasie sich bilden (entstehen), Cic.: eos (deos) ne coniecturā quidem informare posse, Cic.: petitorum haec est adhuc informata cogitatio, so habe ich mir bis jetzt meine Ansicht über die Bewerber gebildet, Cic.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > informo

  • 18 iungo

    iungo, iūnxī, iūnctum, ere (β jug, altind. yunákti, verbindet; griech. ζυγ in ζεύγνυμι, ζυγόν), verbinden, vereinigen, zusammenfügen, z usammenknüpfen, I) eig.: A) im allg.: res inter se, Cic.: uniones inter se, Sen.: alqd cum alqa re, Cic.: dextram dextrae, Verg.: libellum epistulae, beifügen, Plin. ep.: equum equo, ein Pf. auf das andere antreiben, Caes.: naves, carros, aneinander befestigen, -spannen, Caes.: membra, wieder zusammenfügen, Ov.: crescendo iungi, zusammenwachsen, Ov.: iungi umero, lateri alcis, sich anschließen an usw., Ov.: est pes cum pede iunctus, Fuß schließt sich an Fuß, Ov. – iungit oscula, küßt sie, Ov.: iungunt oscula, sie küssen sich, Petron. – iuncta facere, verbinden, Cic.: fluvium ponte iungere, eine Brücke über den Fluß schlagen, einen Fluß überbrücken (griech. ζευγνύνκι), Liv.: amnem ponte iungere, Curt.: so auch pontem, Tac.: quotiens concretus gelu Danuvius iunxerat ripas, Flor.: fossas saltu, darüberspringen, Stat.: gradus, zusammen gehen, Sil.: cursum equis, gleichen Lauf mit den Pf. halten, Liv.: ostia, verschließen, zumachen, Iuven. – refl., iungere castris, sich mit dem L. verbinden, Verg. Aen. 10, 240.
    B) insbes.: 1) anspannen, a) Tiere = anschirren, equos ad currum, Plin., od. curru (Dat.), Verg.: camelos ad currum, Lampr.: canes quaternos ad currum,
    ————
    Lampr.: iungentur gryphes equis, Verg. – m. bl. Acc., equos, Lucr. u.a.: sibi et leones et tigres, Lampr.: oft im Partiz., iuncti boves, ein Ochsengespann, Ov. u. Tac.: so auch iuncta iuga, Cato; u. iuncta iuga bina, zwei Gespanne, Ov.: iuncti cycni, iunctae columbae, Ov.: iunctis iumentis od. bl. iunctis vehi, auf einem Zweigespann, im Wagen fahren, Nep. u. Plin. ep. – b) einen Wagen usw. = bespannen, raeda equis iuncta, Cic.: currus albis equis iunctus, Liv.: iunctum vehiculum, Liv. u.a. – 2) Wunden usw. heilend verbinden = sich schließen machen, heilen, vulnera, Scrib. Larg. u. Stat.: orae iunctae, Cels. – 3) liebend verbinden = Beischlaf halten, corpus, u. absol., Lucr. u. Ov. – 4) räumlich zusammenstoßen lassen, fundos, zusammenkaufen, Petron.: longos fines agrorum, Lucan. – im Passiv medial (v. Örtl.) = an einen Ort usw. anstoßen, angrenzen, ihm nahe liegen, Taurus montibus iungitur, Curt.: silvae campo iunctae, Curt.: Italia Dalmatis iuncta, Vell.: Iano loca iuncta, Ov.: hortulus, qui Academiae iunctus fuit, Apul.: poet., iuncta aquilonibus Arctos (= Nordpol), Ov. – u. dah. 5) zeitlich verbinden, aneinanderreihen, unmittelbar folgen lassen, noctem diei plerumque, Val. Max.: diei noctem pervigilem, Iustin.: somnum morti, Petron.: consularem praetextam praetoriae, Vell.: consilio belli bellum, Vell.: iunge puer cyathos, Stat.: laborem, nicht unterbrechen, Plin. ep. – 6) als milit. t.
    ————
    t. = Truppen miteinander vereinigen, zueinanderstoßen lassen, sibi exercitum, Vell.: socia arma Rutulis, Liv.: alcis castris sua, Vell.: si Hannibali Asdrubal iunctus esset, Liv.
    II) übtr.: A) im allg.: iunget vix tria verba, zusammenreimen = vorbringen, Mart.: cum hominibus nostris consuetudines, amicitias, res rationesque iungebat, Cic.: iuncta cum viribus ars, Ov. – m. bl. Abl., quae quo maior est vis, hoc est magis probitate iungenda summāque prudentiā, Cic.: improbitas scelere iuncta, Cic.: insania iuncta stultitiā, Cic. – m. Dat., priori posterius, posteriori superius non iungitur, Cic.: indignatio iuncta conquestioni, Cic.
    B) insbes.: 1) in Liebe verbinden, vermählen, alqm secum matrimonio, Liv., od. in matrimonio, Curt.: alqm alci, Ov.: torus iunxit te mihi, Ov.: i. filios, Treb. Poll.: refl. se iungere u. medial iungi, sich verbinden, sich vermählen, se alci, Ov. u.a.: iungi cum impari, Liv.: iungere amanti, Ov.: columbae in amore iunctae, Prop.: übtr., iuncta vitis ulmo, Ov. – amores, Tibull. – 2) durch Verwandtschaft, Wahlverwandtschaft, Freundschaft verbinden, se ad alqm, Cic.: Rosianum artissimo vinculo tua in me beneficia iunxerunt, Plin. ep. – oft im Partiz., a sanguine materno iunctus, Ov.: amicitiā vetustā puer puero iunctus, Ov.: ab usu modico tibi iunctus, Ov.: amici iuncti, Hor. – u. ein Verwandtschafts- usw. Bündnis knüp-
    ————
    fen, schließen, affinitatem cum alqo, Liv.: amicitiam cum alqo, Cic. – 3) politisch verbinden, u. zwar refl. se iung. od. medial iungi, sich mit jmd. verbinden, sich an jmd. anschließen, se alci, Eutr.: se contra Romanos Tuscis Samnitibusque, Eutr.: foedere od. societate alci iungi, Liv. – u. ein Bündnis usw. knüpfen, schließen, foedus, pacem, Liv. – 4) Wörter gramm. od. rhet. verbinden, a) als gramm. t. t. = aus zwei Wörtern eins zusammensetzen, iungitur (verbum) ex corrupto et integro, ut malevolus, Quint. 1, 5, 68: so iuncta verba, Cic. or. 186; part. or. 53. – b) als rhet. t. t., die Wörter wohlklingend verbinden, verba in textu iungantur, Quint. 9, 4, 13.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > iungo

  • 19 superus

        superus adj.    [super].— Posit, that is above, upper, higher: ad superos deos potius quam ad inferos pervenisse: spectatores superarum rerum atque caelestium: Omnes caelicolas, omnes supera alta tenentes, V.: deorum domus, O.: mare, i. e. the Adriatic and Ionian Sea (opp. mare inferum, the lower or Etruscan Sea): superas evadere ad auras, i. e. of the upper world, V.: aurae, O.— Plur m. as subst. (with gen plur. superūm, V., O.), they who are above (opp. inferi): multum fleti ad superos, i. e. the living, V.—Esp., the gods above, celestial deities: Quae superi manesque dabant, V.: Pro superi, O.: Contemptrix superum, O.: superis deorum Gratus et imis, H.— Plur n. as subst, the heavenly bodies, celestial things: lunam, stellas, supera denique omnia stare censet.— Higher places (sc. loca): supera semper petunt, tend upwards: supera ardua linquens, the upper world, V.—Comp. superior, n us, gen. ōris, of place, higher, upper: superiorem partem collis castris compleverant, Cs.: tota domus vacat superior, the upper part of: labrum superius, the upper lip, Cs.: de loco superiore dicere, i. e. from the tribunal: causam cum agam de loco superiore, i. e. from the rostra: multos et ex superiore et ex aequo loco sermones habitos, i. e. in formal discourses and in conversation: ex loco superiore proeliabantur, from an eminence, Cs.: ex superiore et ex inferiore scripturā docendum, what is written above and below, i. e. the context: posteriori superius non iungitur. — Plur n. as subst: superiora muri, the upper parts (opp. ima), Cu.—Of time or order, former, past, previous, preceding: superiores solis defectiones: superioribus diebus, Cs.: in superiore vitā: pars legis: superius facinus novo scelere vincere: superioris more crudelitatis uti, N.: nuptiae, former marriage: vir, first husband.—Of age, older, elder, senior, more advanced, former: omnis iuventus omnesque superioris aetatis, Cs.: superior Africanus, the Elder.—Plur. m. as subst, elders, older men: superiorum aetas.—Fig., in a contest, victorious, conquering, stronger, superior: hostīs equitatu superiores esse intellegebat, Cs.: se quo impudentius egerit, hoc superiorem discessurum: semper discessit superior, N.: superiorem Appium in causā fecit, L.—Of quality or condition, higher, more distinguished, greater, better, superior: ii, qui superiores sunt, submittere se debent in amicitiā: premendoque superiorem sese extollebat, L.: pecuniis: honoris gradu.—Sup. suprēmus, highest, loftiest, topmost (poet.; cf. summus).—Partit.: clamore supremos Inplerunt montīs, the mountain-tops, V.: supremo In monte, on the summit, H.—Fig., of time or order, last, latest, extreme, final: Supremo te sole domi manebo, at sunset, H.: in te suprema salus, last hope, V.: Supremam bellis imposuisse manum, the finishing hand, O.—Of rank or degree, highest, greatest, most exalted, supreme, extreme: supreme Iuppiter, T.: macies, V.— The last of life, last, closing, dying, final: supremo vitae die: amplissime supremo suo die efferri: nec... Supremā citius die, i. e. not until death, H.: supplicium, i. e. the penalty of death: iter, H.: lumen, V.: sociam tori vocat ore supremo, with dying breath, O.: honor, i. e. the funeral rites, V.: tori, i. e. biers, O.: Troiae sorte supremā, V.—As subst n.: Ventum ad supremum est, to the last moment, V.: suprema ferre, i. e. the funeral offerings, V.
    * * *
    I
    supera -um, superior -or -us, supremus -a -um ADJ
    above, high; higher, upper, of this world; greatest, last, highest
    II
    gods (pl.) on high, celestial deities; those above

    Latin-English dictionary > superus

  • 20 DEMONSTRATIO QUIA (DEMONSTRATION BASED ON THE EFFECT)

    доказательство, основанное на следствиях. По Боэцию, доказательство - это «достоверный вывод разума относительно исследуемой вещи» (Боэций. Комментарий к Порфирию // Боэций. Утешение философией. С. 21); эквивалентно «a posteriori» .

    Латинский словарь средневековых философских терминов > DEMONSTRATIO QUIA (DEMONSTRATION BASED ON THE EFFECT)

См. также в других словарях:

  • postériori (à) — (po sté ri o ri) adv. Terme de logique. De ce qui suit, de ce qui est postérieur. Raisonner à postériori, argumenter d après les conséquences nécessaires d une proposition.    La méthode à postériori, la méthode expérimentale, par opposition à la …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • postériori — (à) (po sté ri o ri) adv. Terme de logique. De ce qui suit, de ce qui est postérieur. Raisonner à postériori, argumenter d après les conséquences nécessaires d une proposition.    La méthode à postériori, la méthode expérimentale, par opposition… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • posteriori — (a) → a posteriori ⇒POSTERIORI, voir À POSTERIORI …   Encyclopédie Universelle

  • posteriori\ a — posteriori (a) → a posteriori …   Encyclopédie Universelle

  • posteriori — a posteriori, à posteriòri loc. lat. A posteriori …   Diccionari Personau e Evolutiu

  • POSTERIORI — (À). T. de Logique, emprunté du latin. Il signifie, De ce qui suit, de ce qui est postérieur. Raisonner à posteriori, Prouver la vérité ou la fausseté d une proposition d après les conséquences vraies ou fausses qui en sortiraient nécessairement …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)

  • posteriori — a posterióri loc. adj., loc. adv. (sil. ri o ri) Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic …   Dicționar Român

  • posteriori — /pɒstɛriˈɔri/ (say posteree awree) See a posteriori …  

  • POSTERIORI (À) — n. f. T. didactique Caractère de ce qui est postérieur à autre chose. Postériorité de date. Postériorité de temps. Postériorité d’hypothèque …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)

  • POSTERIORI — posterioris …   Abbreviations in Latin Inscriptions

  • posteriori — …   Useful english dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»